Waarom ik zeg: Rust roest.

De kracht van een ochtendroutine voor je onderrug

Er wordt vaak geroepen dat je bij rugklachten vooral rustig aan moet doen. Dat je beter even kunt stoppen met bewegen, je lijf ontziet, en afwacht tot het vanzelf overgaat.

Maar eerlijk? Ik geloof daar niet in. Sterker nog: ik neem er stelling tegen. Rust roest. Zeker als het gaat om onderrug oefeningen en het belang van een ochtendroutine. Juist bewegen, juist blijven voelen en luisteren naar je lijf, is wat je verder brengt. Niet alleen fysiek, maar ook mentaal en emotioneel.

Waarom ik dit deel? Omdat ik het zélf heb meegemaakt. Jarenlang liep ik rond met pijn in mijn lijf. Soms zo erg dat ik niet meer wist hoe ik uit bed moest komen. De adviezen van artsen en therapeuten waren goedbedoeld, maar vaak kwam het neer op: doe maar rustig aan, belast je lijf niet, neem vooral geen risico’s. En toch… elke keer als ik écht stil ging zitten, werd het alleen maar erger. Mijn lijf verstijfde. Mijn hoofd liep vol. En het vertrouwen in mijn lichaam zakte weg. Tot ik ontdekte dat bewegen, met aandacht en adem, de sleutel was. Niet forceren. Niet negeren. Maar luisteren, voelen, en stap voor stap weer in beweging komen.

Bewégen met aandacht en adem is helend. Altijd

Het klinkt zo simpel, maar het is zó waar. Bewegen is helend. Mits je het met aandacht doet. Niet gedachteloos je oefeningen afraffelen, maar echt aanwezig zijn in je lijf. Voelen wat er gebeurt. Je adem volgen. Dat is waar het verschil zit. Ook – of misschien juist – als je onderrug gevoelig is.

Ik zie het vaak bij deelnemers die al van alles geprobeerd hebben. Fysiotherapie, pilates, zelfs rustkuren. Maar de pijn blijft terugkomen. En elke keer dat ze weer last krijgen, slaat de twijfel toe. Moet ik nu stoppen? Is dit gevaarlijk? Kan ik wel doorgaan? Het antwoord is: ja, je kunt doorgaan. Maar wel op een manier die past bij jouw lijf. Met onderrug oefeningen die je soepel maken, zonder te forceren. Met aandacht voor je grenzen. En met ruimte voor wat je voelt.

Niet bewegen is niet de oplossing

Het is zo verleidelijk om bij pijn te denken: ik doe maar even niks. Even afwachten tot het overgaat. Maar eerlijk? Dat werkt zelden. Je lijf is gemaakt om te bewegen. Spieren, gewrichten, bindweefsel – alles wil in beweging blijven. Stilstand is achteruitgang. Of, zoals ik het vaak zeg: rust roest.

Juist als je stijf en stram bent, is het belangrijk om te blijven bewegen. Niet omdat je moet presteren. Maar omdat je je lijf soepel en sterk wilt houden. Van stram naar soepel. Van angst naar vertrouwen. En ja, soms voelt dat spannend. Zeker als je rugspieren zich laten voelen. Maar geloof me: niet alles wat je voelt is schadelijk.

Groene pijn en rode pijn – leren luisteren naar je lijf

Dit is misschien wel het belangrijkste inzicht dat ik de afgelopen jaren heb opgedaan. Niet elke pijn is hetzelfde. Er is groene pijn en rode pijn. Groene pijn is de pijn van inspanning, van spieren die werken, van rek en stretch. Denk aan het brandende gevoel in je buikspieren als je een plank doet. Of het tintelende gevoel na een goede stretch. Dat is gezonde pijn. Je lijf wordt sterker, soepeler, vitaler.

Rode pijn is anders. Dat is de pijn die je waarschuwt. Stekende, scherpe pijn. Pijn die niet wegtrekt als je stopt. Pijn die je doet schrikken. Die moet je serieus nemen. Maar het verschil leren voelen, dat is een proces. En dat begint met luisteren. Met nieuwsgierig zijn naar wat je lijf je vertelt. Niet alles wat je voelt, is reden tot paniek. Soms zijn het gewoon je rugspieren die wakker worden. En ja, dat kan spannend zijn. Zeker als je gewend bent om rugpijn te vermijden.

Inzicht in wat je beweegt – fysiek én emotioneel

Wat mij enorm heeft geholpen, is snappen wat ik doe. Letterlijk. Welke spieren gebruik ik? Hoe beweeg ik mijn bekken? Waar zit de spanning? Maar ook: wat beweegt mij? Welke emoties spelen er mee? Ben ik bang om weer pijn te krijgen? Ben ik boos omdat het niet lukt? Of voel ik me verdrietig omdat ik niet kan doen wat ik wil?

Lees ook mijn Blog: Hoe word ik gelukkig?

Het klinkt misschien zweverig, maar het is zó belangrijk. Je lijf en je hoofd zijn onlosmakelijk verbonden. Overtuigingen als “als ik dit doe, krijg ik weer pijn” kunnen je lijf letterlijk vastzetten. En andersom: als je merkt dat je soepeler beweegt, groeit je vertrouwen. Dat is de Mind-Body connectie. En die kom je tegen zodra je gaat bewegen. Zeker bij onderrug oefeningen.

De kracht van een ochtendroutine – je lijf wakker maken

Hier komt mijn stokpaardje: de ochtendroutine. Het klinkt misschien als een trucje uit een zelfhulpboek, maar voor mij is het pure noodzaak geworden. Elke ochtend, voordat de dag begint, neem ik tien minuten voor mezelf. Gewrichten mobiliseren. Losmaakoefeningen. Zachte stretches. Een paar spierversterkende oefeningen voor mijn onderrug. Op het ritme van mijn adem. Mijn favoriete reeks is de 5 Tibetanen.

Waarom juist in de ochtend? Omdat je lijf dan nog stijf is. Je gewrichten zijn koud, je spieren zijn kort. Het is het perfecte moment om de boel wakker te maken. Niet met brute kracht, maar met zachtheid en aandacht. Je hoeft geen acrobaat te zijn. Geen ingewikkelde yoga-houdingen. Gewoon simpele onderrug oefeningen, afgestemd op wat jij nodig hebt.